وضعیت این روزای من، مثل قله های اوج گرفته ای میمونه که بالای خط صفر در حال گذراندنه . اما تجربه بهم ثابت کرده هیچ وقت اوضاع همینجوری وفق مراد نمیمونه . 

البته بحث من بیشتر بحث عملکرد ، برنامه ریزی و نظم شخصیه که این روزها بیش از حد درگیرش شدم. 

همیشه هم همینطور بوده که بعد از اینکه کارها را تمام کردم  و پروژه ها رو تحویل دادم وارد یک مرحله ی افول میشوم که کارهای غیر مهم را سهل انگاری میکنم و همین باعث میشود که این کارهای غیر مهم غیر فوری تبدیل می شوند که کارهای مهم فوری . البته در گذر زمان با تعداد زیادی از این کارهای مهم فوری روبرو خواهم شد که در نهایت من رو وادار می کندتا به بالای خط تعادل برگردم . 

هنوز دقیقا نمیدانم ایراد کارم کجاست اما دارم با آزمون و خطا روش هایی را برای کنترل این رفتار امتحان میکنم . حتما اگر نتیجه مثبتی بگیرم در این وبلاگ ذکر میکنم . 

هر زمان اینجا را پاک کردم یا مطالب قبلی را حذف کردم بدانید در افول و زیر خط تعادل به سر میبرم !