یادم میاد زمانی که هیچ سلیقه ی خاصی توی موزیک نداشتم و یه روزی "دادیم رفت تو رو رسما" بهزاد لیتو منو کشوند به این زمین بازی و حالا اینجوریم که با رپ زندگیمو میگذرزونم !

یه برنامه ای امشب پخش شد که یه کم حرصی شدم، چراکه اون رپرایی که بهشون علاقه داشتم رفتن زیر پرچم و سگ کلان شدن. یعنی قراره رپ سانسور دار بخونن .

از شایع و چرسی و گادپوری بگیر تا دورچی ...

علاقه ام به رپ واسه خاطر اینه که مسلک هیچ (Nothing) و زیرزمینی بودن رو برام نهادینه کردن. رپ مورد علاقه من از درد میاد ، از اعتراض میاد. رپ بهم خیلی چیزا رو یاد داد. رپ پررروم کرده . 

من دردایی کشیدم و از جایی شروع کردم که فقط رپ میتونست منو نجات بده. من با موزیک رپ عاشق میشم و باهاش به دشنمای فرضی تجاوز میکنم.

 

خلاصه که امیدوارم رپ مجوزی نشه اما اون حس قدیمی من به این رپرا بر نمیگرده. شدیدا الان دنبال اینم که یه بیف تمیز بیاد بیرون . واقعا فیلم 8mile منو نجات میده وقتایی که توی تاریکی ام .

حــــالا چـــی؟

خلاصه که من هیچ گاردی نسبت به این موضوع ندارم .هر کسی هرجور بخواد تصمیم میگیره . منم هرجور دلم بخواد این مسیر رو دنبال میکنم و اون وایبی که میخوام رو ازشون میگم . اون سوخت موشکی که نیاز دارم واقعا رپ بهم میده.

 

 

حالا هم میشینیم بیرون گود و از موزیکایی که قراره بیاد لذت میبرم. لذتش اونجاس که اینا چون مجوز دارن نمیتونن بک بدن . مثل گاد پوری که توی دیس بکش جرات نکرد چیزی به دکی بگه ..

 

کامنتای کل پستا تا اطلاع ثانوی بستس . حق نداری از صحبتای اینجا جلو روم چیزی بگی ، خوشم نمیاد . فقط بخون و برو ...